Η ερευνητική ομάδα URENIO του ΑΠΘ δημοσιεύει μία ενδιαφέρουσα οπτική, ένα παράδοξο περί καινοτομίας στην Ελλάδα. Τα δεδομένα και ο συλλογισμός έχουν ως εξής:
- Οι ελληνικές περιφέρειες βρίσκονται στο κατώτερο 25% των ευρωπαϊκών, ως προς την απόδοσή τους στην καινοτομία. Ο χάρτης χαρακτηρίζει την Ελλάδα με βαθύ κόκκινο, σε χρωματική εγγύτητα με τις νότιες επαρχίες των μεσογειακών χωρών και τις νεοεισηγμένες ανατολικές χώρες. Εξαίρεση συνιστά η Αττική, η οποία συγκεντρώνει το ήμισυ της ελληνικής καινοτομίας και τοποθετείται λίγο πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
- Παρ΄όλα αυτά, η ιδιαίτερα χαμηλή απόδοση στους δείκτες καινοτομίας (χάλκινο μετάλλιο στην Ευρώπη των 27, σε περίπτωση αντίστροφης κατάταξης) συνοδεύεται από σταθερά μεγάλους ρυθμούς ανάπτυξης του ΑΕΠ και επίσης σταθερή βελτίωση παραγωγικότητας. Η τελευταία έχει μάλιστα τάση αντίστοιχη αυτής της Ιρλανδίας, αν και η αντιδιαμετρική -γεωγραφικά και όχι μόνο- ευρωπαϊκή χώρα ξεκίνησε από καλύτερο σημείο το έτος βάσης 1996. Πώς είναι ερμηνεύσιμα τα φαινόμενα αυτά;
- Η παρατήρηση του δείκτη καινοτομίας, ανά παραγωγικό τομέα αυτή τη φορά, καθιστά σαφές το θλιβερό προνόμιο του ευρωπαίου ουραγού στην πλειονότητα των κατηγοριών. Εξαιρέσεις οι τομείς ‘Wholesale & Commission’, ‘Transport & communication’ και ‘Business services’, στους οποίους επιτυγχάνουμε σύγκλιση με τη μέση ευρωπαϊκή απόδοση. Υπάρχει όμως ακόμα ένας τομέας, στον οποίο η κατάσταση αλλάζει άρδην.
- Τα δεδομένα της Eurostat συγκαταλέγουν την Ελλάδα στην κορυφή της ευρωπαϊκής καινοτομίας σε μία μονάχα κατηγορία. Ο τίτλος αυτής: ‘Computer & related’. Μοιάζει περίεργο, ή πολύ καλό για να είναι πραγματικό, ωστόσο η μελέτη (.pdf) υποδεικνύει πως βρισκόμαστε στην τέταρτη θέση του δείκτη καινοτομίας στον γενικότερο τομέα των υπηρεσιών (EU Service Sector Innovation Index) και στην πρώτη θέση (!) του υποσυνόλου υπηρεσιών με ένταση γνώσης (EU Knowledge Intensive Business Services).
Αναλυτικότερα στοιχεία θα βρείτε στο σχετικό paper, ενώ παρατίθεται και η παρουσίαση του Ν. Κομνηνού ακολούθως…
