Περί ομιλητών και ανέφικτου, μία πρόκληση

To 1969 ένα πείραμα προκάλεσε αναταράξεις στην κοινή -ως τότε- λογική: Υπέδειξε πως όλοι -οπουδήποτε στον πλανήτη- απέχουμε μεταξύ μας περίπου 6 ‘επαφές‘ κατά το μέγιστο. Λίγες δεκαετίες αργότερα, στην εποχή των social networks, η έννοια του ΄μικρού κόσμου’ φαντάζει περισσότερο οικεία. Αν αναζητήσουμε τους φίλους των φίλων μας, για παράδειγμα στο facebook, θα βρεθούμε μάλλον αντιμέτωποι με αρκετές ευχάριστες εκπλήξεις. Εϊμαστε όλοι, τελικά, άμεσα συνδεδεμένοι.

Το ευτύχημα ωστόσο, η μαγεία αν θέλετε, της εποχής του διαδικτύου, καθιστά αυτή την πραγματικότητα ακόμα περισσότερο χειροπιαστή. Θα έλεγα πως, σήμερα, ο καθένας δεν απέχει πλέον από τον άλλο 6 επαφές το πολύ, αλλά απόσταση όση οι χαρακτήρες του email του. Και αυτό το ανεπανάληπτο προνόμιο χρήζει αξιοποίησης, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως ανατρέπει καθιερωμένες και ανασταλτικές πρωτοβουλιών πεποιθήσεις της μορφής ‘δεν μετράει το τι ξέρεις, αλλά ποιον ξέρεις’.

Με παρόμοιο σκεπτικό, ο Tim Ferriss, συγγραφέας του εξαιρετικά ανατρεπτικού The 4 hour workweek, αναθέτει την ακόλουθη πρόκληση στους φοιτητές του MBA του Πανεπιστημίου του Princeton, όπου και φιλοξενείται για μία διάλεξη: Όποιος κατορθώσει να έρθει σε επαφή (μέσω email) με την πλέον δυσπρόσιτη/αξιόλογη προσωπικότητα και να λάβει απάντηση στο πιο ενδιαφέρον ερώτημα, κερδίζει ένα ταξίδι σε προορισμό της επιλογής του.

Πέρα από το κερασάκι της αμοιβής και την έτσι κι αλλιώς επιτυχή έκβαση του πειράματος (ο Eric Schmidt, CEO της Google ήταν για παράδειγμα ένας από εκείνους που αποκρίθηκαν), ο στόχος του πειράματος δεν είναι παρά η αλλαγή νοοτροπίας: Από την παθητική αντίληψη ‘δεν ξέρω εκείνους που πρέπει, δεν έχω το κατάλληλο δίκτυο, άρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα’ στην ενεργητική ‘μπορώ να έρθω σε επαφή με όποιον θες, δοκίμασε με, οι περιορισμοί βρίσκονται μονάχα στο μυαλό σου’.

 

Αναφερόμενοι στην αειφόρο δικτύωση και την καλλιέργεια της κουλτούρας του εφικτού, ο παραλληλισμός με το Open Coffee αναδύεται αυτόδηλα. Και, καθώς ο πύχης των ομιλητών ανεβαίνει από συνάντηση σε συνάντηση, ενώ ολόκληρη η προσπάθεια χαρακτηρίζεται πρωτίστως ως ανοικτή και συμμετοχική, επιχειρούμε μία αντίστοιχης υφής πρόκληση, η οποία έχει ως εξής:

Ποιους θα θέλατε να δείτε ως ομιλητές στις επόμενες συναντήσεις του Open Coffee; Ποιοι πιστεύετε πως μπορούν να μεταδώσουν πάθος και κίνητρο, να υποστηρίξουν ιδέες, εν τέλει να οφελήσουν τα μέγιστα το αναπτυσσόμενο οικοσύστημα της νεανικής επιχειρηματικότητας; Η’, τέλος, ποιους επιθυμείτε διακαώς να γνωρίσετε από κοντά, σε ένα ανεπίσημο περιβάλλον, και αναζητάτε απλά την κατάλληλη ευκαιρία; Αναλάβετε την πρωτοβουλία, ελάτε σε επαφή και προσκαλέστε τους, επιτύχετε την παρουσία τους και θα είμαστε όλοι κερδισμένοι. Ένα βιβλίο του Ferriss είναι ένα συμβολικό (προς το παρόν) βραβείο, ένα άλλο μπορεί να είναι η ευκαιρία να παρουσιάσετε εσείς το αξιόλογο πρόσωπο που θα προσελκύσετε στη συνάντηση.

Το παιχνίδι είναι ανοικτό, τα εργαλεία διαθέσιμα, στοχεύστε ψηλά, τα όποια ‘ανέφικτα’ θα πέσουν, εκπλήξτε εαυτόν και εμάς, τα οφέλη είναι μεγάλα για όλους.

 

6 comments

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *